"در يكي از صفحات كم‌تر افتخارآميزِ تاريخ معاصر ما آورده‌اند كه: در سال 1317 ه. ق. مظفرالدين‌شاه قاجار به فكر مي‌افتد به فرنگستان سفر كند، جاذبه‌هاي سحرآميزِ آن او را به خود خوانده بود. ولي خزانه خالي بود. سال موش بود. سيچقان‌ئيل. سال قحط و بربادرفتن سرمايه‌ها و نكبت فزاينده! صدراعظم وقت، امين‌السلطان، براي تدارك سفر شاه از بانك شاهنشاهي ايران، كه انگليسي‌ها تأسيس كرده بودند و خود آن را اداره مي‌كردند، درخواست وام كرد. بانك به اين درخواست پاسخ رد داد. شاه او را عزل كرد و ... . سفرنامه‌اي كه به دست داريد، نوشته‌ي عبدالله مهندس نظامي و شهري است كه پيش از حركت مظفرالدين‌شاه به‌سوي فرنگ، به‌دستور شاه و با حكم امين‌السلطان، مأمور شده بود برود 'براي ساختن پل فوريِ قزل‌اوزن و ديگر پل‌هاي كوچك‌عرض راه آذربايجان و رفع معايب و موانعِ عبورِعرابه‌هاي اردوي كيوان شكوه در آن سامان'."