باقر پرهام، مترجم باسابقه‌ي متون فلسفي، در پيش‌گفتاري كه بر اين ترجمه از پديدار شناسي جان نوشته اشاره مي‌كند كه اين ترجمه از روي سه ترجمه‌ي فرانسوي و دو ترجمه‌ي انگليسي با هم و در انطباق با متن آلماني صورت گرفته است. خود همين توضيح مي‌تواند مبين اهميت، حساسيت و دشواري‌هاي ترجمه‌ي چنين كتابي به فارسي باشد. پديدارشناسي جان هگل را برخي اولين كتاب هگلي هگل خوانده‌اند. اين كتاب، به‌عنوان يكي از مهم‌ترين آثار تاريخ فلسفه، كتابي است كه هگل در آن، با توصيف سه مرحله از ديالكتيك جان، كاملاً از چهارچوب انديشه‌هاي پيش از خود، به‌ويژه کانت و شلينگ، رها شده و خود را به‌عنوان فيلسوفي صاحب‌سبک تثبيت مي‌كند. به باور برخي منتقدان، پديدارشناسي از چنان نظام فلسفيِ عميقي برخوردار است که حتي اگر هگل، غير از آن، هيچ کتاب ديگري نمي‌نوشت، اين کتاب به‌تنهايي اين قابليت را داشت که هگل را به فيلسوفي بزرگ بدل كند.