نصرالله كسرائيان، عكاس زاده‌ي لرستان، پدر عکاسي قوم‌شناسي و مردم‌نگاري ايران لقب گرفته است. او مجموعه‌هاي باارزشي از فرهنگ‌ها، قوميت‌ها و مكان‌هاي ايران عكاسي و منتشر كرده است، از جمله قشقايي‌ها، تخت‌جمشيد، ابيانه، بازارهاي ايران، دماوند، ماسوله، شمال، بركناره، معماري ايران، اصفهان، كردهاي ايران، كويرهاي ايران و سرزمين ما ايران. ميرعلايي بر ابتداي كتاب اصفهان مي‌نويسد: "چقدر راه آمده‌ام تا از زير بازارچه رحيم‌خان به اين‌جا رسيده‌ام؟ "از اصفهان چه بگويم كه ديگران نگفته باشند؟ "از بيشه‌هاي كنار زاينده‌رود بگويم كه بعدها محل پرسه‌زدن‌ها و درس خواندن‌هاي نوجواني شد. از خانه‌ي نوسازي كه بعدها بدان منتقل شديم و هرگاه درش باز مي‌ماند چند زن چادري را مي‌ديدم كه به درونش دوربين كشيده بودند..." اما عكاس نگاهي از بيرون به شهر دارد: "اصفهان يكي از ده شهر برگزيده‌ي يونسكو براي ميراث جهاني است... . من هروقت به اصفهان رفته‌ام براي ديدني‌هاي آن رفته‌ام، براي آن رفته‌ام كه شگفت‌زده شوم و تحسين كنم، نه براي ديدن معماري و ساخته‌هاي بي‌هويت و محلات فقيرنشين آن؛ براي ديدن اين‌ها نيازي به خروج از شهري كه در آن زندگي مي‌كنم نداشتم. اين‌ها را همه‌جا مي‌توان ديد. فقر و بي‌هويتي همه‌جا يكسان است." (برگرفته از متن كتاب)