چالمز جانسون در كتاب برچيدن امپراتوري، آخرين اميد امريكا سياست حكومت امريكا را در زمينه داخلي و در مناسبات خارجي مورد بررسي و نقد قرار مي‌دهد. او با استناد به گنجينه‌اي از اسناد معتبر امريكا را در مسير سقوطي اجتناب‌ناپذير ارزيابي مي‌كند. وي از زاويه‌اي ميهن‌پرستانه ــ به‌عنوان استاد پژوهش‌گر خودي، و نه منتقدي خارج از نظام ــ اين سقوط را هشدار مي‌دهد و براي اجتناب از آن راه چاره ارائه مي‌كند. جانسون سياست خارجي امريكا را سياستي امپرياليستي مي‌داند كه به گونه‌اي روزافزون بر مليتاريسم و سلطه‌گري بر جهان متكي است. اين سلطه از طريق ايجاد پايگاه‌هاي نظامي در سراسر گيتي اعمال مي‌شود و حفظ و گسترش آن نيازمند ايجاد و حفظ حكومت‌هاي دست نشانده و يا دنباله‌رو در سراسر جهان است. مداخله در انتخابات آزاد، سرنگوني حكومت‌هاي مردمي از طريق كودتاهاي نظامي، تحميل سرمايه‌داري بر كشورهاي مطيع، حمايت از تروريسم دولتي، قتل، آدم‌ربايي و شكنجه در زندان‌هاي مخفي سيا، همه منجر به واكنشي در جهان شده است كه بارزترين نمونه‌ي آن در يازدهم سپتامبر نمايان شد. (از پيش‌گفتار مترجم)