اين نوشته "به بررسى اهميت فزاينده‏ى تحليل فرهنگ، معنا، زبان و ساختارهاى نمادينِ زندگى اجتماعى در نظريه‏ى اجتماعىِ معاصر ... مى‏پردازد. سپس از سه درون‏مايه‏ى فرهنگىِ عمده در گذار به مدرنيته سخن مى‏گويد: نخست، گذر از جهان‏بينىِ مذهبى به جهان‏بينى دنيوى، و گذر از باور به شالوده‏ى "قدسىِ" ارزش‏هاى اجتماعى و اخلاقى به باور به شالوده‏ى عرفىِ آن‏ها، كه مشخصه‏ى گذار از جامعه‏ى سنتى به جامعه‏ى مدرن است. دوم، نقش مذهب در صورت‏بندىِ "روح سرمايه‏دارى" ــ بحثى در باب آراءِ ماكس وبر در مورد "اخلاق پروتستانى". و سوم، آگاهىِ فزاينده‏ى فيلسوفان و نظريه‏پردازانِ غربى از هزينه‏هاى فرهنگ مدرن ــ آن‏چه فرويد "ملال‏هاى" مدرنيته ناميد و وبر تبَعاتِ عقلانيتِ فزاينده و افسون‏زدايى از جهان مدرن دانست. اين درون‏مايه‏ى آخر به نقدهاى متأخر از "نويدهاى" روشن‏گرى اشاره دارد، و نشان مى‏دهد كه ارزيابىِ بدبينانه از روشن‏گرى و مدرنيته در واقع بخشى از عقل روشن‏گرى ــ "سايه‏ى تاريكِ" آن ــ از همان آغاز بوده است".