مطالعه‌ي ادبيات قرن نوزدهم بريتانيا بدون به‌يادداشتن اين نکته‌ ممكن نخواهد بود که امپرياليسم، که رسالت اجتماعي انگلستان انگاشت مي‌شد، بخش عمده‌ا‌ي‌ از بازنمايي فرهنگي انگلستان به انگليسيها بود. بنابراين نقش ادبيات را در توليد بازنمايي فرهنگي نبايد ناديده گرفت. اين دو «واقعيت» آشکار همچنان در خوانش ادبيات قرن نوزدهم بريتانيايي ناديده گرفته مي‌شوند. خود اين گواهي است بر توفيق مستمر پروژه‌ي امپرياليستي، که با شکل‌هاي مدرن‌تري جايگزين‌شده و اشاعه يافته است. انديشه‌ي اسپيواک مرز ميان مارکسيسم، فمينيسم و واسازي را درمي‌نوردد و با ترکيب و به‌نوعي در تقابل قراردادن آن‌ها، سبک منحصر به‌فرد خود را در نقد ادبي ايجاد مي‌کند. براي اسپيواک نقد و تفسير ادبي از آن‌رو مهم است که پتانسيلي براي تصور بديلي در مقابل عقلاني‌سازيِ اقتصاديِ جهان ارائه مي‌دهد. متون انتخاب شده براي اين کتاب نيز در پي دست‌يافتن به چنين بديلي است.