اين مجموعه متنها که بعضي از آنها براي اولينبار اينجا منتشر شدهاند، و برخي ديگر قبلاً جاي ديگري به چاپ رسيدهاند، پيرامون مسائل خاصي ترتيب يافتهاند. مسئلهي نوشتن: نويسنده، بهقول پروست، زباني جديد در زبان ابداع ميکند که بهنوعي يک زبان بيگانه است. او تواناييهاي دستوري يا نحوي جديدي را آشکار ميسازد. او زبان را از شيارهاي مرسومش بيرون ميآورد و آن را هذياني ميکند. با اينحال مسئلهي نوشتن از مسئلهي ديدن و شنيدن نيز جداييناپذير است: در واقع، وقتي زباني ديگر در زبان آفريده ميشود، تمام زبان به حدي «غيرنحوي»، «غيردستوري» ميل ميکند، يا با خارجِ خودش ارتباط ميگيرد.
اين حد خارج از زبان نيست، بلكه خارجِ زبان است: اين حد از ديدهها و شنيدههايي غيرزباني تشکيل شده است كه فقط زبان آنها را ممکن ميسازد. همچنين يک نقاشي يا يک موسيقي وجود دارد که سرشتنماي نوشتار است، مثل اثرات رنگها و طنينهايي که بر واژهها فائق ميآيند. از خلال واژهها، از ميان واژههاست که ميتوانيم ببينيم و بشنويم. بکت از «متهکردن سوراخها» در زبان حرف ميزد، تا «چيزي که آن پشت پنهان شده» ديده و شنيده شود. دربارهي هر نويسندهاي ميتوان گفت: او بيننده است، او شنونده است، «بد ديدهشده بد گفتهشده»، او رنگرز است، يک خنياگر. ( از متن کتاب )
نويسنده
|
ژيل دلوز
|
مترجم
|
زهره اكسيري - پيمان غلامي - ايمان گنجي
|
قطع
|
رقعي
|
نوع جلد
|
شوميز
|
زبان
|
فارسي
|
تعداد صفحات
|
344
|
سال انتشار
|
1401
|
نوبت چاپ
|
3
|
ابعاد
|
* *
|
وزن
|
340
|