يدالله بهزاد شاگرد استادان بزرگي هم‌چون جلال‌الدين همايي، بديع‌الزمان فروزانفر، احمد بهمنيار، دکتر محمد معين، دکتر ذبيح‌الله صفا، دکتر پرويز ناتل خانلري و دوست و هم‌نشين بزرگاني چون محمدحسين شهريار، کريم اميري فيروزکوهي، حبيب يغمايي و مهدي اخوان ثالث بوده است. او در پيشه‌ي پرقَدر معلمي نيز، كه حاصل تحصيل در رشته‌ي ادبيات فارسي دانشگاه تهران است، شاگردان ارزشمندي به وادي ادب فارسي معرفي كرده است. او كه هم درباره‌ي ادبيات فولکلور كرمانشاهي، زادگاه‌اش، و هم در ادبيات فارسي بسيار غور و تفحص كرده است، دستي توانا نيز در شعر دارد. پيش از اين مجموعه‌اي به نام گل بي‌رنگ از او منتشر شده بود. يادگار مهر دومين مجموعه اشعار يدالله بهزاد است كه بيش‌تر مضامين عاشقانه و اجتماعي دارد و حول درونيات شاعر مي‌گردد، اما گاه ته‌رنگي انتقادي و معناي ضمني اجتماعي نيز مي‌گيرد. "دست از طلب كشيده و از پا نشسته‌اي خيز اي رفيق راه كه بي‌جا نشسته‌اي ما را ز بس كه تير ستم در جگر شكست در خون نشسته‌ايم و تو بي‌ما نشسته‌اي گر داغ دوست خاطرت آزرد از چه روي با خصم كينه‌جو به مدارا نشسته‌اي در چارموج حادثه افتاده‌ايم و تو ساحل گرفته‌اي به تماشا نشسته‌اي..." (قسمتي از شعر "تنها نشسته‌اي" از متن كتاب)