فيلم‌هاي شازده احتجاب و سايه‌هاي بلند باد، براساس كارهاي درخشان زنده‌ياد گلشيري ساخته شده‌اند. فيلم بوي كافور، عطر ياس نيز به نظر مي‌رسد بر يك داستان محكم استوار شده است. هيچ فيلمساز ايراني ديگري اين‌چنين از ادبيات در سينما بهره نبرده است. با اين‌همه سينماي فرمان‌آرا زير سلطه‌ي ادبيات نمانده است. سينماي او مستقل و ويژه است. فيلم‌هاي فرمان‌آرا از نگاه خاص خودِ او سرچشمه گرفته‌اند و به همين دليل و به سبب ارزش‌هاي نهفته‌شان مورد توجه قرار مي‌گيرند. كارنامه‌ي فرمان‌آرا سراسر نشان از فعاليت او در عالم سينما دارد. اما جايگاه واقعي فرمان‌آرا در سينماي ما كجاست؟ فرمان‌آرا به سينما چگونه نگاه مي‌كند و چگونه درباره‌ي سينما مي‌انديشد و در نهايت، حاصل سينماي او چيست؟ كتاب حاضر كه در سه بخش تنظيم شده است مي‌كوشد به اين پرسش‌ها پاسخ گويد. بخش اول شامل فيلم‌نامه‌ي "بوي كافور عطر ياس"، بخش دوم مجموعه‌اي از نقدهايي است كه در مرور آثار فرمان‌آرا نوشته شده‌اند، و بخش سوم حاوي گفتگوي بلندي است با او.