نوشتن ويراست يكم عمل نقد براي من يك تجربه‌ي آموزنده بود. نظريه‌هاي تازه با هواپيما از پاريس وارد مي‌شدند و به بحث گذاشته مي‌شدند و به بحث‌هاي داغ دامن مي‌زدند. به نظر مي‌رسيد كه اين نظريه‌ها همه‌ي فكر ما را درباره‌ي فرهنگ تغيير مي‌دهند، اما تنها يك راه وجود داشت كه بفهميم به خصوص در تجربه‌ي خواندن چه تغييري ايجاد مي‌كنند. چگونه مي‌توانيم بفهميم به چه چيز فكر مي‌كنيم، مادام كه ندانيم چه مي‌نويسيم؟ من اين كتاب را نوشتم تا اين مطلب را بفهمم و از آن پس هرگز مثل گذشته نبودم. ... يكي از تغييراتي كه از زمان نوشتن اين كتاب به بعد اتفاق افتاده، گسترش مواضع انتقادي بوده است: فمنيسم در آن زمان به خوبي جاافتاده بود، اما مطالعات مربوط به پسااستعمارگرايي و نظاير آن اين طور نبود. ... دغدغه‌ي كتاب عمل نقد تعهد فردي ما، يا چيزي كه مي‌خوانيم، يا سياستي كه روي خوانش‌مان اعمال مي‌كنيم نيست (هرچند گرايش‌هاي شخصي من در متن كاملا روشن است)، بلكه خود فرايند خواندن است. (پيش‌گفتار نويسنده بر ويراست دوم)