"جامعه‌شناسي ادبيات دانشي اجتماعي است كه به بررسي ادبيات به‌منزله‌ي بخشي از شعور و عمل اجتماع مي‌پردازد و با روشي علمي جوهرِ آثارِ ادبي، شرايط و مقتضياتِ محيط اجتماعيِ دربرگيرنده و پرورنده‌ي شاعر و نويسنده، جهان‌بيني و موضع فكري و فرهنگيِ آنان، مباحث و موضوعات و سفارش‌هاي اجتماعيِ مورد توجه در آثار ادبي را مورد مطالعه قرار مي‌دهد". مؤلف با اين تعريف از ادبيات به بررسي موضوع كار خود مي‌پردازد و مي‌كوشد در فصل‌هاي ده‌گانه‌ي كتاب جنبه‌هاي گوناگون آن را بكاود. در اين كتاب نخست جايگاه ادبيات در دانش بشري مورد بررسي قرار مي‌گيرد و سپس از رابطه‌ي ميان ادبيات، زبان و انديشه سخن مي‌رود. آن‌گاه، با شرح مباني نظري موجود، مي‌كوشد تا با نگاهي جامعه‌شناختي به بررسي انواع ادبي، ادبيات عاميانه، زيبايي‌شناسي در انواع ادبي، و سبك‌شناسي ادبيات بنشيند. در دو فصل پايانيِ كتاب، مؤلف نظريه‌ي لوسين گلدمن، ساختارگرايي تكويني، را شرح مي‌دهد و مي‌كوشد تا در چارچوبِ اين نظريه تحليلي جامعه‌شناختي از داستان رستم و اسفنديار به دست دهد.