نصرالله كسرائيان، عكاس زاده‌ي لرستان، پدر عکاسي قوم‌شناسي و مردم‌نگاري ايران لقب گرفته است. او مجموعه‌هاي باارزشي از فرهنگ‌ها، قوميت‌ها و مكان‌هاي ايران عكاسي و منتشر كرده است، از جمله قشقايي‌ها، تخت‌جمشيد، ابيانه، درنگ، بازارهاي ايران، دماوند، ماسوله، شمال، بركناره، معماري ايران، اصفهان، كردهاي ايران، كويرهاي ايران و سرزمين ما ايران. زيبا عرشي، همسر كسرائيان، در تدوين بازارهاي ايران همكار عكاس بوده است. حضور او، كه جامعه‌شناس نيز هست، عكس‌هاي اين مجموعه را از نظر مفهوم و ديدگاه به فراتر از ثبت مكان و لحظه برده است. اين مجموعه را مي‌توان نوعي تاريخ‌نگاري مصور از فرهنگ معيشتي تاريخي‌ـ‌قوميتي ايران به حساب آورد. او در آغاز كتاب مي‌گويد: ""بازار" نه فضاست و نه مكان و نه ساختار. بازار حسي است كهن، بازار نه کهن‌الگو? توليد، توزيع و مبادله، كه جمع تمامي مناسبات اجتماعي تاريخي و مذهبي و زيستي در ناخودآگاه جمعي و تاريخي انسان شرقي است. بازار براي انسان غربي به شهادت نوشته‌هاي سياحان منشأ تخيلات تمام‌نشدني در مورد جهان شرقي است. روايت‌ها، خاطرات و داستان‌هاي بي‌شماري از اين سوژه‌ي اگزوتيك نقل و نگارش شده است. اين سوژه همان‌قدر كه براي شرقي جذاب است براي سياح و توريست غربي هم هست. اين جذابيت از كجا مي‌آيد؟ از نفس خريد و فروش؟ از مجموعه چيزهاي متنوع و نادري كه انسان مي‌بيند؟ از حضور انسان‌هايي كه گويي به دنبال گم‌شده‌ي خود مي‌گردند؟ هرچه هست اين‌همه در روح بازار نهفته است؛ در آن رازي كه هنوز خود را بر ما آشكار نكرده است؛ در ناخودآگاه فرهنگي كه دسترسي بدان براي ما دشوار است." (از مقدمه‌ي كتاب)