مري موريسون، نويسنده‌ي كتاب، در هشتادوهفت‌سالگي به تأملات سالخوردگي مي‌پردازد و نشان مي‌دهد كه سالخوردگان علي‌رغم افول و كاستي‌هايي كه با آن‌ها مواجه‌اند، با انبوه تجارب غني خود مي‌توانند به انسجام و يكپارچگي دروني مورد نياز خود دست يابند و با شجاعت، وقار و عزت‌نفس به سالخوردگي قدم بگذارند. به‌جاي آن‌كه سالخوردگي نمايش ناتواني‌ها و فروپاشي قواي ما باشد، مي‌تواند نمايش‌گر اوج زندگي و نمادي از پختگي و كمال باشد؛ همان‌چيزي كه سالخوردگان خردمند از آن برخوردارند. (از پشت جلد كتاب)