كوچ‌نشيني يك شيوه‌ي زندگي است كه در آن انسان از راه پرورش حيوانات و معمولا با برخورداري از فرآورده‌هاي كشاورزي زيست مي‌كند و در پي چراگاه‌هاي طبيعي ساليانه از محلي به محل ديگر كوچ مي‌كند. كوچ‌نشيني در ايران سابقه‌اي كهن دارد و كوچ‌نشينان هميشه نقش مهمي در تاريخ كشور ما داشته‌اند. آنان از فرهنگ و سنن كهن ما پاسداري كرده‌اند، همواره اهميت زيادي از نظر اقتصادي داشته‌اند، و همواره در سازشي فرهنگي ـ اجتماعي با محيط زيست بوده‌اند. اما هنوز شناخت دقيقي از آنان در دست نداريم. كتاب حاضر مي‌كوشد تصويري كلي از وضع اقتصادي، اجتماعي و سياسي كوچ‌نشينان ارائه كند و به بررسي بحران‌هاي زندگي كوچ‌نشيني بپردازد.