هدف پژوهش پيشِ رو، همانند بسياري از معماهاي ديگر علوم اجتماعي، درك بهتر خودمان و در اين مورد، درك اين موضوع است كه چرا مردم و سازمان‌ها برخلاف آن‌چه در ملأ عام در مورد آرمان‌هاي فرهنگي خود اظهار مي‌كنند، عمل مي‌كنند. اقدامات آن‌ها آشكارا با آن‌چه ادعا دارند در دل عزيز مي‌دارند تناقض دارد. اين امر تنها در ارجيحت‌دادن به خود در همه‌ي امور يا كاملا بر اساس منافع شخصي عمل‌كردن خلاصه نمي‌شود. آن‌ها بقاي جمعي، ثبات و امنيت را حتا بيش‌تر عزيز مي‌دارند، و در دنبال‌كردن و محافظت از اين ارزش‌هاي غايي هدف‌مندانه عمل مي‌كنند. آن‌ها (در نظر خود) به دلايل خيري باور دارند كه استفاده از ابزارهاي مسئله‌دار را (براي خودشان) توجيه مي‌كند؛ به پيشرفت‌ها و ابداعاتي دل مي‌بندند كه با موفقيت از پس هنجارهاي دست و پاگير اجتماعي و نهادهاي بازدارنده برآمده‌اند؛ و به‌طور خلاصه، خود را روشنفكر مي‌دانند، نه تبه‌كار، فريب‌كار، خبيث ياخودخواهاني فاسد در چشم ديگران. (از ديباچه‌ي كتاب)