گفتوگو با بهناز علیپور از آن دست کارهایی است که مرز پرس و گو و تحلیل در ذهن و زبان مصاحبهگر فرومیپاشد؛ که البته امر غریبی نیست اما مدام این وسوسه را هم در تو به جنبش درمیآورد که جدای از آنچه در قالب گفتوگو منتشر میشود، متنی تحلیلی در باب کتاب بنویسی. متنی که بتوان نام نقادی بر آن گذاشت. با این همه گفتوگو به سمتی رفت که بار آن حرفهای بیتابِ گفتن بر دوش پرسشها و لحن مطالبهگرشان قرار گرفت و پاسخهایی که آن خواستاری را اجابت کردند
". . . اگر نيك بنگريم، در پيرامون آنچه در تصور عمومی، نسبت به مسائل اجتماعی رايج است، مثل فقر، بیكاری، طلاق، اعتياد، تورم، نابسامانی اجتماعی (بیقانونی)، تبعيضهای قومی، طبقاتی، مذهبی، جنسی و سنی، اول اينكه، اينها نتيجهی آگاهانهی كار يك شخص يا يك نهاد نيستند و همگان به نسبتی در ايجاد و شيوع آنها مقصرند
يکی از مهمترين تأثيرهای ايدئولوژی و برنامهی درسی انتقالِ تمرکز مطالعات آموزش انتقادی از دغدغهی نسبتاً محدود «محتوا»ی برنامهی درسی به تحليل صورت يا فرمِ آن بود. نه اينکه آنچه در برنامهی درسی گنجانده میشود